အသံအက္သြားတဲ့ေခါင္းေလာင္းေလး

                                                   မအိ

ေရာင္စံုပန္းျခင္းေလးတစ္ခု
စတုတၳတန္းေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားေကာင္းမႈ.။
အဖူးအငံု၊ပြင့္ရံုပြင့္ခ်ပ္၊
ပြင့္ဖတ္ညိႈးေရာ္
ေသာ္ကဇီဇ၀ါ၊စႀကာပံုနရိပ္
သြယ္ခ်ိတ္ကံုးယွက္
မ်က္ရည္စက္ေတြနဲ႔သူ႔အတြက္ေလ..၊

ဖိနပ္မဲ့ေျခဖ၀ါး
ေမးခိုင္ပိုးစားျခင္း
ထင္းရူးေသတၱာလဲေလ်ာင္းစရာ..၊

သြားေပဦးေတာ့ကြယ္
ဘုန္းႀကီးအိုတစ္ပါးထံ
သတၳဳေငြငါးက်ပ္ႏွံအပ္
သရဏဂံုဆည္းကပ္ေလ
ေကာင္းရာဘံုဘ၀ေရာက္ပါေစ..၊

အမိကိုကူ၊
အဖကိုကူ၊
အပူမွ်ယူ၊
ခဲတံမဲ့သူ
စာအုပ္မဲ့သူ
အလွဴေငြမတတ္ႏိုင္သူ
အပူအားလံုးၿငိမ္းေပါ့။

ေသတၱာအဖံုးရိုက္ပိတ္
လွ်ာအဆိပ္သင့္
ရင္နင့္ေနခိုက္
ရိႈက္သံတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္
သံစူးသတဲ့ေတာ္တို႔ေရ...
အေၾကာ္သည္အေမ
ေျမလူးေလရဲ႕...

ေနာက္ဆံုးကခံုေနရာ
လစ္ဟာေနမွာ
ေက်ာင္းေခၚႀကိမ္စာရင္း
မင္းနာမည္ေက်ာ္ဖတ္ရေတာ့မွာ
ခံုေပၚမတ္မတ္ရပ္ရမယ့္ျပစ္ဒဏ္
မင္း၀ိဥာည္မခံစားေစေတာ့..၊

သင္သြားလိုရာသြားႏိုင္သည္
မၾကား၀ံ့၀ံ့ႏႈတ္ဆြ႔ံရိႈက္ငင္
တစျပင္အထြက္
ေႏွာက္ယွက္ဆဲအသံေတြ
မနက္ျဖန္နံနက္
ေက်ာင္းအတက္မွာ
ဆရာမလက္
ေခါင္းေလာင္းအထိုးခက္ေပလိမ့္..။

                                   မအိ
        *(မအိရဲ႕တစ္ခ်ိန္ကနာမည္ေက်ာ္ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ၊သူငယ္ခ်င္းတို႔ခံစားဖို႔မွ်ေ၀ေပးလုိက္ပါတယ္..၊)