ကမ္းေပ်ာက္ျခင္းတဲ့လား

ငါတို႔ရဲ႕အခ်ိန္
ငါတို႔ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
လက္တစ္ကမ္းလို႔ ထင္ေနျမင္ေနခ်ိန္
ငါ၀မ္းသာလံုးေတြ ဒီဂရီျမင့္လာခိုက္
ညင္သာတဲ့လက္တစ္ဖက္
ငါ့ပုခံုးကိုအထိ
ရင္နင့္ရႈိက္သံမတိုးမက်ယ္
အနက္ရႈိင္းဆံုး ႏွလံုးသားထဲက
ထြက္လာတဲ့အသံရယ္ေလ ..၊
''အိပ္မက္ပါသားရယ္'' တဲ့..။

ဒါဆို.. ဇာတ္ေမ်ာ ကမ္းမျမင္ထဲက
ဒုကၡသည္ေတြ ကယ္ရာမဲ့ၾကရွာၿပီေပါ့..၊
ကၽြန္ေတာ္ငိုၿပီ..
မ်က္ရည္ (တစ္စက္မွ) မထြက္ဘူး..။

ဘ၀တူေတြေရာ..
(အို..) အသက္ကင္းမဲ့တဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ေပါ့..။

သိျခင္းဟာ ဆင္းရဲတဲ့ေလာကငရဲတဲ့ေလ..၊
ငါတို႔သိၾကတာကိုး..
(အရာရာကုိမဟုတ္ေတာင္)
လက္ရွိဘ၀ကို ငါတို႔ သိၾကတာကိုး..

ေသခ်င္တယ္..
လူ႔ေလာကထဲက ထြက္သြားလိုက္ခ်င္တယ္..
ေက်ာပူတာခံႏိုင္သတဲ့..
ရင္ပူေလာင္တာေရာ.. ခံႏိုင္ၾကသတဲ့လား..။

သိသူေတြရင္ပူၾက
ခံစားခ်က္ေတြ
ေရထဲမွာပဲ ေဖာက္ခဲြ ပစ္လိုက္ၾက.။

ေနာက္ဆံုး  ဒံုရင္းကုိျပန္စုန္ဆင္း
အဆိုးထဲက အေကာင္းကိုႏိႈက္ရွာၾကည့္လိုက္ေတာ့
(ေဟာ..) ဘ၀ခါးခါးတစ္ခြက္
Okay .. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ရွိေစေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ပါတယ္..။

                                                စည္သူ

**၂၀၁၀ ႏို၀င္ဘာ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက ခံစားခ်က္ေလးပါ.. 

    10 Nov, 2010