ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္..
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အရမ္းခ်စ္ၾကတယ္...
ကံမေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေကာင္မေလးဆံုးသြားတယ္...
ကာင္ေလးခမ်ာခံစားလိုက္ရတာ..ေၾကေၾကကြဲကြဲပဲ..
မ်က္ရည္ေတြလည္းအတားအဆီးမရွိ၊ မရပ္မနားက်ဆင္းလာတယ္...၊
ေကာင္ေလးခမ်ာ..ေန႔ေရာ၊ ညပါမနားတမ္းငိုရွာတယ္..၊
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေကာင္ေလးကိုသနားၾကေပမယ့္..
ဘယ္သူမွေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ရည္ေတြကိုရပ္တန္႔သြားေအာင္၊ ေကာင္ေလး အငိုတိတ္သြားေအာင္မႏွစ္သိမ့္ႏိုင္ၾကဘူး..၊
တစ္ညမွာ..ေကာင္ေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး အိပ္မက္မက္တယ္..၊အိပ္မက္ထဲမွာ..
ေကာင္းကင္ဘံုကိုေရာက္သြားၿပီး သူ႕ေကာင္မေလးနဲ႔အတူ.. အျခားအရြယ္တူ.. .ေကာင္မေလးေတြ အမ်ားႀကီးကိုေတြ႔တယ္..၊
ေကာင္ေလး..နည္းနည္းေတာ့စိတ္သက္သာရာရသြားတယ္..၊
အဲဒီမွာေကာင္မေလးေတြက ၀တ္ေကာင္းစားလွေတြ၀တ္ထားၿပီး.. မီးညိွထားတဲ့ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြ...ကိုယ္စီကိုင္လို႔၊
ဒါေပမယ့္.. သူ႔ေကာင္မေလးရဲ႕လက္ထဲကဖေယာင္းတိုင္ကေတာ့.. မီးၿငိမ္းေနတယ္ေလ..
ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို ေမးလိုက္တယ္..
"ခ်စ္ရဲ႕ဖေယာင္းတိုင္မွာက်ေတာ့ မီးမရွိဘူးေနာ္.."
ဒီေတာ့..ေကာင္မေလးက "က်မရဲ႕ဖေယာင္းတိုင္ကို မီးညွိလုိက္တိုင္း.. အဲဒီဖေယာင္းတိုင္ေပၚကို ေမာင့္ရဲ႕မ်က္ရည္စက္ေတြ က်က်လာတယ္ေလ.. ေက်းဇူးျပဳၿပီး.. မငိုပါနဲ႔ေတာ့ေမာင္ရယ္...." တဲ့။
Translated by Sithu.
**ကဗ်ာမဟုတ္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းတို႔..၊ ကၽြန္ေတာ္..ဘာသာျပန္ထားတာပါ။
No comments:
Post a Comment